Cięcie laserowe stanowi nowoczesną metodę obróbki o podobnych parametrach wymiarowych jak klasyczna obróbka mechaniczna. Podstawowa różnica tkwi w stosowanym czynniku tnącym, który w przypadku cięcia laserowego stanowi gorący promień lasera oraz gaz techniczny o dużej czystości. W zależności od stosowanego urządzenia (przede wszystkim jego mocy) cięcie przeprowadza się na trzy sposoby: metodą spalania, stapiania lub sublimacji.

• METODA SPALANIA

Metoda wykorzystuje zjawisko utleniania materiału rozgrzanego przez promień lasera. Temperatura grzania w szczelinie cięcia wynosi około 1200 st. Celsjusza. Materiał utleniając się pozostawia płynny żużel wydmuchiwany przez ciśnienie gazu technicznego. Metoda spalania pozwala na osiąganie stosunkowo dużych prędkości cięcia przy względnie małej mocy lasera. Służy ona do obróbki głównie stali niestopowych lub niskostopowych.

• METODA STAPIANIA

Metoda stapiania jest wykorzystywana przy cięciu stali wysokostopowych oraz metali nieżelaznych. Materiał cięty metodą stapiania jest obrabiany przez promień laserowy o dużej intensywności. Stosunkowo duża moc lasera pozwala na doprowadzenie materiału znajdującego się na ścieżce cięcia do postaci płynnej i wydmuchanie go przez gaz techniczny o dużej energii kinetycznej. Ponieważ nie zachodzi tutaj zjawisko spalania (utleniania z wydzielaniem energii) dodatkowa energia musi pochodzić z mocniejszego promienia laserowego lub wspomagania elektrycznego. Brak reakcji utleniania powoduje powstawanie powierzchni wolnych od tlenków co ma istotne znaczenie szczególnie przy obrabianiu stali wysokostopowych.

• METODA SUBLIMACJI

Zastosowanie laserów dużej mocy pozwala na doprowadzenie części obrabianego materiału (ścieżki cięcia) do stanu gazowego. Rozgrzany materiał jest wydmuchiwany pod bardzo wysokim ciśnieniem i zamieniany w parę.